Unha das grandes medidas "estrela" do
Goberno de Rajoy é facer tábula rasa cos días de libre disposición (ou
moscosos) e igualalos a 3 en todas as Administracións Públicas. De todas
e todos é sabido que esta medida, na práctica, non supón un auténtico
aforro nin unha solución aos problemas de financiamento da débeda
pública. Máis ben é un "que os jodan" como o que gritou Andrea Fabra
desde a bancada do Congreso dos Deputados cando se facía referencia ás
persoas en paro.
Pois ben, se facemos un pouco de
historia descubrimos que os moscosos máis que un privilexio foron un
timo; unha magra compensación polo altísimo IPC no ano 1983 no canto da
suba salarial que recolleron moitos convenios colectivos. No fondo, a
supresión de días de libre disposición, así como os adicionais por
vacacións, non deixan de ser outra rebaixa salarial encuberta.
Javier Moscoso del Prado e Muñoz,
Ministro de Presidencia de Felipe González, aprobou os "días Moscosos" o
23 de decembro de 1983 a cambio de non incrementar os soldos segundo o
IPC que era do 12,2% (fonte: INE).
Ás traballadoras e traballadores das
Administracións nos rouban tres días dos seis de libre disposición -os
chamados 'moscosos'- e quedaremos tamén sen os días libres adicionais en
función da antigüidade, tanto deste permiso coma nas vacacións. Porén,
cómpre facer memoria histórica e recordar que os Moscosos non
son un privilexio en relación ao resto da clase traballadora senón que
se trata dunha compensación que se fixo no ano 1983 por non subir o
soldo ao nivel do IPC. Por outra banda, hai que aclarar que son
moitos os convenios colectivos que recollen este tipo de dereito así
como os días adicionais por vacacións ou a non limitación a coller días
de vacacións soltos.
Javier Moscoso reuniuse persoalmente cos
sindicatos, por orde de Felipe González, para negociar unha
compensación en "tempo" a cambio de non incrementar as retribucións
nunha cantidade equivalente ao IPC que nese ano era dun 12,2%. A
negociación sindical daquel ano realizouna persoalmente Moscoso e
estiveron presentes CC.OO, UGT e sindicatos como o CESM, maioritarios no
sector do persoal médico.
Na reunión o Ministro explicou a pésima
situación económica daquel ano que impedía o incremento e a proposta que
era compensar a perda do poder adquisitivo do 12,2% mediante unha
compensación de seis días de dispensa, é dicir os "Mocosos". Para
lexitimar os Mocosos publicouse no BOE do 22 de decembro de 1983 a Instrución do 21 de decembro de 1983 da Secretaria de Estado para a Administración Pública.
A proposta dos "Moscosos" foi un engano
A proposta de dar seis días a cambio de
non incrementar un 12,2% os soldos non era proporcional e o número de
días que correspondían á perdida porcentual era de 30,5; é dicir, saímos perdendo 24,5 días
na negociación. Pero aqueles anos eran especiais e os pactos de estado
eran unha realidade. O resultado foi que CC.OO, UGT e CESM aceptaron
aquela perdida adquisitiva parcialamente compensada en días e "tragaron a
sabendas o engano". O persoal da Administración daquel entonces
"comprendeuno" e aínda que máis pobres, o aceptaron.
Os recortes de hoxe en día son unha estafa
A situación hoxe en día é ben diferente:
a débeda pública xa non se financia nos bancos centrais senón nos
mercados privados, o que provoca o seu encarecemento e a grave crise que
padecemos agora. Falando en prata: os nosos recortes salariais directos
e indirectos, así como os do resto da cidadanía, son para pagar á banca
europea os altísimos xuros polo diñeiro prestado.
Ningún comentario:
Publicar un comentario